Εκτός από το Τοπικό Συμβούλιο, στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι:
Γιάννης Παπαδόπουλος (Αντιδήμαρχος Δ. Αίγινας)
Νίκος Πούντος (Αντιδήμαρχος Δ.Αίγινας)
Γιάννης Πούντος (Πρόεδρος Δ.Σ. Δ.Αίγινας)
Σάκης Σακιώτης (Δημ. Σύμβουλος)
Δημήτρης Μούρτζης (Δημ. Σύμβουλος)
Φίλλιπος Τζίτζης (Δημ. Σύμβουλος)
Δημήτρης Κασιμάκης (Πρόεδρος ΤΣ Βαθέως)
Πέτρος Πετρίτης (Πρόεδρος Επαγγελματιών Σουβάλας)
Ο Σύλλογος "Αγ. Λεόντιος"
κάτοικοι και επαγγελματίες.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε:
1 σχόλιο:
Βρισκόμαστε στα τέλη του 2008. Το οικιστικό ‘θαύμα’ που έχει συντελεστεί στο νησί μας δεν θα μπορούσε ν’ αφήσει τη Κυψέλη ανεπηρέαστη. H Κυψέλη δεν είναι πιά χωριό. Λίγα σημεία της πλέον μας το θυμίζουν. Η πλατεία, η Ευαγγελίστρια, ο Αγιος Νικόλας. Ενωμένη με την Αίγινα και τη Χλόη ΒΔ, με το Βαθύ Α και τον Ασώματο Ν ΝΔ, έχει μπλέξει στον ιστό μιας νέας, υδροκέφαλης πόλης και έχει γίνει προάστιο της. Υπάρχει μια ανισσόροπη ανάπτυξη στο νησί που έχει επιβαρύνει υπερβολικά και μονόπλευρα την Κυψέλη.
Εμείς είμαστε Αιγινήτες μόνο κατ’ ευφημισμό;
Υπάρχει ισότητα, ισονομία και ισορροπία;
Υπάρχει Κηφισιά και Εκάλη στην Αίγινα και εμείς είμαστε ο Σκαραμαγκάς;
Ποιοι το αποφάσισαν και συνέβαλλαν να γίνει αυτό και πότε;
Τους καταδικάζουμε και θα τους καταδικάζουμε!
Αυτή η κατάσταση οφείλεται στην έλλειψη σχεδιασμού των Κοινοτικών και Δημοτικών Αρχών, καθώς μάλλον δεν κατάλαβαν ή δεν τους ενδιέφερε καθόλου, τη πραγματική έννοια και εξέλιξη των διαταγμάτων και των νόμων του 86 και του 93. Και ερχόμαστε σήμερα, την αυγή του 2009, δηλαδή 23 ολόκληρα χρόνια μετά… για να κάνουμε διαπιστώσεις και να διαχειριστούμε μια κρίση άνευ προϋγουμένου. Η Κυψέλη τότε είχε 4 καταστήματα και σήμερα έχει πάνω από 30 οργανωμένες επιχειρήσεις. Η δημιουργία των ΖΟΕ, δηλαδή των Ζωνών Οικιστικής Επέκτασης, έφερε τα πάνω κάτω. Μετά από πολλά χρόνια βλέπουμε τον Δήμο Αίγινας να αγγίζει το πρόβλημα και να σχεδιάζει μαζί με τον Οργανισμό Αθήνα, το χωροταξικό σχέδιο όλου του νησιού. Είναι ένα μεγάλο βήμα που θα πάρει χρόνο.
Αντί σήμερα … εδώ να ασχολούμαστε με το πως να προβάλλουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, τα μονοπάτια μας, τον τουρισμό, το φιστίκι, το ηλιοβασίλεμα μας και όλα τα υπόλοιπα που κάνουν όλους εμάς να αγαπάμε και να είμαστε περήφανοι για τον τόπο μας, ασχολούμαστε με υποδομές! Χρήσεις Γης, Κοινόχρηστοι Χώροι, Αποχετευτικό, Ύδρευση, Οδικό Δίκτυο, Σκουπίδια, Μπάζα. Πέρασαν τόσα κοινοτικά προγράμματα και δεν βρήκαμε ούτε ένα για τη Κυψέλη, για την Αίγινα; Μετά την Αίγινα, η Κυψέλη είναι το πολυπληθέστερο διαμέρισμα του νησιού μας. Ο καθένας μας κάνει ότι του καπνίσει.
Στο νησί μας ποτέ κατά το παρελθόν δεν υπήρξε κρατικός χωροταξικός σχεδιασμός. Όποιος προσπαθούσε να αγγίξει το συγκεκριμένο θέμα, ή σταματούσε ή αναγκαζόταν να σταματήσει. Αυτό είχε σαν συνέπεια εδώ και 25 χρόνια άπαντες να νίπτουν τας χείρας των και αντί να διαχειριστούν τα θέματα αυτά και να τα λύσουν τότε που έπρεπε, τα κληροδότησαν στους επόμενους και ούτω καθ' εξής. Τα συμφέροντα, πολλά και μεγάλα, με θύματα ή δικαιολογίες (όπως θέλετε πάρτε το) τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και την ανάπτυξη του νησιού. Η τραγική κατάσταση που επικρατεί έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Από τη μία οι κάτοικοι και από την άλλη οι οχλούσες επιχειρήσεις. Χρησιμοποιούνται όλα τα όπλα. Υπουργεία, Πολεοδομίες, Νομαρχίες, Εφορίες, ΙΚΑ, Μυνήσεις, καταγγελίες, φωνές, απειλές, προπηλακισμοί αλλήλων.
Ο Κυψελιώτης - μοναδικά στην Αίγινα, κοιμάται και ξυπνάει με το φόβο του διπλανού κτήματος. Δεν ξέρει αν θα βρει δίπλα του μια οχλούσα δραστηριότητα ή αν το κτήμα θα έχει ‘σηκωθεί’ κανα 2 μέτρα από μπάζα.
Μα είναι δυνατόν οχλούσες δραστηριότητες μέσα στα σπίτια; Αυτό δε γίνεται πλέον ούτε στο Ζεφύρι.
Το … οικιστικό σχέδιο να σταματάει 100μ μακριά από τη Πλατεία;
Ποιός αρνείται την κακοποίηση που έχει υποστεί η Βόρεια πλευρά του νησιού, που μοναδικό της μειονέκτημα είναι η γειτνίαση της με τον Πειραιά;
Ποιός μπορεί να μη χαρακτηρίσει τουλάχιστον φαιδρό το ότι απέναντι από το εμπορικό λιμάνι του Λεοντείου η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη σαν Τουριστική ζώνη; (Είναι δυνατόν σε εμπορικό λιμάνι να μην υπάρχουν χώροι μεταφόρτωσης αδρανών υλικών και εμπορευμάτων;)
Πόσοι από εμάς κάνουν μπάνιο το καλοκαίρι από την καβουρόπετρα μέχρι το εργοστάσιο της ΔΕΗ;
Ποιός δεν θαυμάζει τη δεξαμενή που ‘πετάχτηκε’ πρόχειρα για την μεταφόρτωση του νερού, τότε, σε περίοδο κρίσης, για το καλό του τόπου; (βέβαια αν αυτή η δεξαμενή ήταν στο ΝΟΑ καταλαβαίνετε τι θα είχε γίνει).
Ποιοί άφησαν το Λεόντι στη τύχη του;
Πόσοι από εμάς μπορούν να περπατήσουν και να χαρούν την ομορφιά της Αίγινας, ασφαλείς στον κεντρικό παραλιακό δρόμο της Βόρειας πλευράς;
Που είναι ο σωστός φωτισμός και τα πεζοδρόμια που θα αναδείξουν την ομορφιά του Βορείου τμήματος;
Που είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, τα πάρκα και οι Παιδικές Χαρές;
Βέβαια τέτοιου είδους προβλήματα δεν συναντώνται μονάχα στην Αίγινα. Δεν φταίνε αποκλειστικά και μόνον οι Δήμαρχοι. Φυσικά και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης, αλλά δεν φταίνε μόνο αυτοί. Τα γραφειοκρατικά γρανάζια των Υπουργείων, των Περιφερειών, των Νομαρχιών, της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, της Κτηματικής Υπηρεσίας, της Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (που, για παράδειγμα, μόνη της αποφάσισε για τα πέριξ της Παλαιχώρας και που ο Δήμος δίνει μεγάλη μάχη), (και πιστέψτε με μπορώ να γράψω τουλάχιστον ένα φύλλο Α4 με εμπλεκόμενες μεταξύ τους Υπηρεσίες) είναι τεράστια και δυσκίνητα. Στην Ελλάδα οποιοσδήποτε, κάνει οτιδήποτε, οπουδήποτε, όπως τον βολεύει και αφού το κάνει, κοιτά να το νομιμοποιήσει για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, χρησιμοποιώντας σαν δικαιολογία για την ανάποδη αυτή τακτική, (σωστή δικαιολογία αρκετές φορές) τη γραφειοκρατία.
Εκατοντάδες Αιγινήτες δουλεύουν με την οικοδομή ή τα ναυτιλιακά και αρκετά χρήματα απ' το μισθό τους διοχετεύονται και τονώνουν δραστικά την Αιγινήτικη αγορά. Λένε κάποιοι: "Η αλυσίδα αυτή που έχει δημιουργηθεί τόσα χρόνια θα σπάσει από τους "κακούς" που επειδή δεν ζουν απ' αυτό, θέλουν να μας κόψουν το μεροκάματο". Λάθος κύριοι. Αλληλοσεβασμός. Αυτή η λέξη έχει τεράστια δύναμη και την έχουμε ξεχάσει.
Αυτό που εμείς θα θέλαμε να κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε τη σιγουριά του μεροκάματου κάνοντας υπεύθυνες τις επιχειρήσεις, το κράτος και τους εαυτούς μας και όχι να επιτρέπουμε το πινγκ πονγκ, το αλληθώρισμα και να κρατούμε όμηρους. Προς αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε. Άλλωστε όταν ξεκίνησαν να φτιάχνονται κάποιες απ’ αυτές τις επιχειρήσεις, οι περισσότερες γνώριζαν ότι δεν επιτρέπετε να λειτουργούν. Φυσικά δεν ξεχνάμε, πως λίγο – πολύ, όλοι μας έχουμε συναλλαγεί με κάποιες απ’ αυτές τις επιχειρήσεις.
Κανείς δε μίλησε ποτέ και δεν έκανε τίποτε, για το μεροκάματο πχ. των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Αγ.Μαρίνας και της Σουβάλας και των ανθρώπων που ασχολούνται με τον τουρισμό, που χάνεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, από τις αρχές της δεκαετίας του 90 μέχρι σήμερα. Ή αυτούς πλέων τους έχουμε καταδικάσει; Ανάπτυξη δεν είναι μόνο η οικοδομή και τα ναυτιλιακά. Και αυτό δυστυχώς θα φανεί τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά με την οικονομική κρίση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική ύφεση και δυσπραγία. Ανάπτυξη είναι και ο τουρισμός, η αλειία, η φυστικιά, η γεωργία. Και αυτές οι μορφές της ανάπτυξης φέρνουν την αειφορία.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να καθίσουμε όλοι κάτω και να συζητήσουμε τα προβλήματα για να βρούμε λύση. ΤΩΡΑ. Τα προβλήματα λύνονται με συναίνεση και αμφίδρομη Δημοκρατία. Βεβαίως και κάποιοι θα θιχτούν, κάτοικοι, επαγγελματίες. Αυτό είναι σίγουρο. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι να θιχτούν όσο λιγότεροι γίνεται από κάθε πλευρά.
Το θέμα που συζητούμε εδώ σήμερα δεν αφορά μόνο το χωροταξικό, αφορά και την ανάπτυξη, αφορά και την ποιότητα ζωής. Πια Κυψέλη και πια Αίγινα παραλάβαμε από τους πατεράδες μας και πια Κυψέλη και πια Αίγινα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Κυρίες και Κύριοι,
Αυτό το έγκλημα που συντελείται στη Κυψέλη χρόνια τώρα με τις Ζώνες πρέπει να σταματήσει εδώ. Οι δρόμοι μας και ειδικά ο άξονας από τις πολλές ελιές μέχρι το Λεόντι είναι υπερβολικά φορτωμένοι. Αυτοκίνητα των 20 και 30 τόνων άδεια ή φορτωμένα κάνουν αγώνες ταχύτητας σε σοκάκια. Σχεδόν κάθε 4μελής οικογένεια έχει το λιγότερο 2 αυτοκίνητα και 2 μηχανάκια. Έχουμε τα περισσότερα τροχαία στο νησί. Χάνονται ζωές. Γνωρίζουμε πως η Ζώνη Ζ δεν μπορεί να καταργηθεί άμεσα. Αλλά επίσης γνωρίζουμε ότι μπορεί να χαρακτηρισθεί ‘κορεσμένη’, για κάποιες δραστηριότητες, όπως έγινε κάποτε στο Αγκίστρι και στην Αίγινα για την κατασκευή μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων.
Όσον αφορά τη ‘Βιομηχανική Ζώνη’ (σε εισαγωγικά), δύο τινά προτείνουμε: Αν δε μας θέλετε στο Λεόντι στη Καβουρόπετρα και γενικά στη Κυψέλη, να μας το πείτε και πάρτε την ευθύνη απάνω σας κύριε Νομάρχα και κύριε Υπουργέ ΠΕΧΩΔΕ, απαλλοτριώστε μας σε ακτίνα 1χλμ και δώστε μας μια μεζονέτα στο Κλειδί! Μην μας βάζετε σε αντιπαράθεση, ή εκεί που χωροθετήθηκε η αποχέτευση, στη Γελάδα, να γίνει τώρα, μελέτη για τη χωροθέτηση Βιομηχανικής Ζώνης χαμηλής όχλησης και κατασκευή μικρού Εμπορικού Λιμένα. Ειδικά με τη δεύτερη πρόταση, νομίζουμε, αν το δείξει και η μελέτη – που θα το δείξει – πως λύνουμε το πρόβλημα για πάρα πολλά χρόνια, όχι μόνο για τους επαγγελματίες αλλά και για τις δραστηριότητες του Δήμου με το σταθμό μεταφώρτωσης για πάρα πολλά χρόνια.
Ω γέγονε – γέγονε. Δεν θέλουμε να κλείσει καμιά επιχείρηση. Θα ήταν – αν μη τι άλλο - ηλίθιο να θέλαμε να κλείσουν επιχειρήσεις. Θέλουμε επιχειρήσεις ισχυρές, οικονομικά ανεξάρτητες, βιώσιμες, νόμιμες και νοικοκυρεμένες. Θέλουμε επιχειρήσεις που θα σέβονται το χώρο που τις φιλοξενεί, το περιβάλλον, και τους κατοίκους. Γι’ αυτό δουλεύουμε και πιέζουμε να βρεθεί λύση. Καταθέστε μας τις προτάσεις σας. Δεν αρνηθήκαμε σε κανέναν να συζητήσουμε. Υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες δεν δίνουμε σε κανέναν και δεν αγνοούμε κανέναν. Αυτοί που θα αποφασίσουν για τη λύση του προβλήματος, θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσουν λόγο στους Κυψελιώτες.
Είναι έγκλημα;
Σας ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου